Zanim obejrzałem film, wiedziałem o „Tutaj” dwie rzeczy.Po pierwsze, film łączyIz reżyserem. Trzydzieści lat temu stworzyli magię kina za pomocą klasyki, którego scenariusz został spisanyErica Rotha, który napisał także scenariusz doTutaj. Po drugie, wiedziałem, że w niektórych momentach filmu wykorzystano efekty wizualne, aby Hanks i Wright wyglądali młodziej.
Kiedy zaczynam oglądać film, szybko staje się jasne, że akcja „Tutaj” rozgrywa się w tym samym miejscu, w różnych okresach czasu, za pomocą statycznej kamery.Ogólne pierwsze wrażenie jest takieTutajto bardzo poruszający film; wiele energii włożono w wiele nietypowych aspektów technicznych.
Ale posłuchaj i bądź zdumiony: to piękna magia filmu.
Życie „tutaj”
W epoce prekolumbijskiej podążamy śladami pary aborygenów (Joel Oulette i Dannie McCallum).W okresie kolonialnym podążamy śladami Benjamina Franklina (Keitha Bartletta) i jego bliskich. Później budowany jest dom, w którym rozgrywa się większość akcji. Tutaj śledzimy parę z przełomu wieków (Gwilym LeeIMichelle Dockery), a później wesoła para Leo (Dawid Fynn) i Stellę (Ofelia Lovibond). W dzisiejszych czasach rodzina Harrisów przeprowadza się (Nicolasa Pinnocka,Nikki Anuka-PtakIPamięć podręczna Vanderpuye) do domu.
Główny wątek filmu koncentruje się wokół rodziny Youngów. Najpierw Al się porusza (Paweł Betty) i Róża (Kelly’ego Reilly’ego) do domu po II wojnie światowej. Później poznajemy syna pary, Richarda (Hanks) i jego żonę Margaret (Wright).
„Tutaj” nieustannie przełącza się pomiędzy historiami, które jednak są opowiedziane w porządku chronologicznym(w miarę jak Hanks i Wright się starzeją, nie będziemy mogli podążać za nimi z czasów, gdy byli młodsi). Reżyser Zemeckis w większości utrzymuje wysoki poziom opowiadania historii. Jego kariera trwa już czterdzieści lat i po raz kolejny udowadnia, że ma talent do ukazywania ważnych momentów życia, jakiego nie potrafi żaden inny reżyser.
Jednak niektórym rodzinom przypada zdecydowanie za mało miejsca;historii rodziny Harrisów brakuje niemal całej ostrości. Niektóre fragmenty historii rodziny Young są nieco banalne, ale z drugiej strony życie jest pełne banałów.
Kolorowy film
Jednak drobne niedociągnięcia w narracji są z nadwyżką rekompensowane przez zdjęcie.Zemeckis zawsze miał dobre wyczucie podstawowych zasad koloru i ruchu, co możemy dostrzec także w obu przypadkachPowrót do przyszłościIForresta Gumpa.Tutajto fantastycznie piękny film.
Szybko zapominam cały ten film, poza krótką sekwencją na końcu, wykorzystuje tylko jeden kąt, kąt stały lub statyczny. Technika odmładzająca aktorów była stosowana w innych filmach i niejednokrotnie była krytykowana za plastikowy wygląd (zwykle nazywana „Doliną Niesamowitości”), ale technika ta działa całkiem dobrze na odległość i nie odwraca uwagi od narracji .
Na obrazie niemal cały czas dużo się dzieje, dlatego kąt statyczny nie przeszkadza. Mocne i zmienne kolory sprawiają, że obraz wydaje się niemal pękać. Wydaje się, że Zemeckis otworzył okno na historię. To, co widzę, jest zabawne, wzruszające, smutne, frustrujące, a przede wszystkim piękne.
Krótko mówiąc, to magia filmu. To był dobry początek mojego roku filmowego.
„Tutaj” w kinach od 17 stycznia.
